Sen Yokken Zaman ( Bir ayrılığın güncesi)

Sen gittin…
Ve saatler yavaşladı önce,
Dakikalar durdu, saniyeler sustu.
Zaman artık akmıyor bende,
Sadece ağır ağır çürüyor içimde.

Günler, hep aynı griyle boyanıyor,
Güneş bile uğramıyor pencereme.
Gece desen, sensizlikle çoğalıyor,
Ve ben her gecede
Biraz daha unutuluyorum kendime.

Eskiden seninle doluydu anılar,
Şimdi hepsi sessizliğe gömülü.
Sana yazdığım kelimeler bile küskün artık,
Kalem bile tutmuyor elimde doğru düzgün.

Sen yokken,
En sevdiğim şarkılar bile beni tanımıyor,
Sokaklar yabancı, aynalar kimsesiz.
Ve zaman…
Zaman artık sadece
Senin olmadığını hatırlatıyor.