Sen Yokken
Etrafta ölüm sessizliği hakim
Denizler pusu kurmuş kayıklara
Banklar küskün
Kuşlar ise üzgün bekleyişteler sen yokken
Gözlerimdeki yaşın haddi hesabı yok
Neredesin,kiminlesin kim bilir?
Belki hayatının aşkıyla evli
Belkide kucağında bebeğin vardır tek teselli
Aynalara bakmadım sen yokken
Bitkin bir halde ölümü bekler oldum
Ölüm bile korkar oldu yanıma yaklaşmaktan
Çaresiz,çökmüş,umudu kalmamış bir haldeyken
Bedenim çürümeye yüz tutsada
Sana olan aşkımı çürümesin diye kalbime mumyaladım
Umutsuz bekleyişler hakim şu küçücük odamda
Yalnızlıktı tek dostum sen yokken...
Kayıt Tarihi : 18.6.2008 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!