Sen yokken Şiiri - Sinan Gün

Sen yokken neler oldu bilmiyorsun,
Yokluğuna alıştı bizim eller,
Sensizliğe alıştı kalbimiz,
Sen yokken biz ne şiirler yazdık cici kız.

Sabah erkenden kalkıyor dükkana gidiyorduk,
Sabah aklımızda sen vardın...
İşler yoğunlaştığında unuttuğumuzu sanma seni,
Kahve molası verdiğimizde yine sen vardın aklımızda.

Akşam işten sonra öylesine yürüyordum bazen,
Bir dondurma alıyordum kendime,
Ve yine sen geliyordun aklıma...
Sen yokken biz ne hayaller kurduk cici kız.

Adını verdiğimiz yıldızı aramıyor artık gözlerimiz,
Artık hayaller kuracak gücümüz kalmadı cici kız,
Artık hiç olmayacağın gerçeğini kabullendi gönlümüz,
Anlamsız da olsa sensiz yaşamayı öğrendik cici kız..

Nasılsa bedavaydı hayal kurmak,
Nasılsa hiç bilmeyecektin sevdiğimizi,
Zaten sana anlatamazdı hislerimi rüzgar.
Hiç aklına gelemezdik zaten.

Sen yokken neler oldu bilmiyorsun,
Bir hayal kurarken kafamızda,
Bir hayali sevdik cici kız senden habersiz.
Nasılsa sen hiç bilemezdin bunları cici kız.

Sana layık olmadığımızı biliyorduk aslında,
Zaten ancak hayalini kurabilirdik gözlerinin.
Gözlerine bakmaya hiç hakkımız yoktu,
Biz de zaten hiç bakamadık ki cici kız.

Ama keşkelerimiz oldu cici kız,
Belki yüzlerce kez belki binlerce
Keşke layık olabilseydik de sana
Sana sevdiğimizi söyleyebilseydik cici kız.

Biz mutluluğu hiç hakketmemiştik zaten,
Hayat hiç tebessümle bakmamıştı zaten bize,
Sadece şiirlerimize döktük içimizi,
Beyaz sayfalardı bizi dinleyen.

Sen gerçek mutluluklarınsın cici kız,
Sevgi ve iyilik dolu kalbinle,
Hayata hep tebessümle bakan gözlerinle
Bir gün ne çok şanslı birini güldüreceksin.

En güzel mutluluklar sizlerin olacak,
Mutluluğun mutlu edecek herkesi.
Beyazlar içinde çekilmiş resimlerin olacak,
Ve evinin en güzel yerine koyacaksın o resmini.

Kim bilir belki biz de şahit olacağız mutluluğunuza,
Hep mutlu olman için bizler de dua edeceğiz,
Darısı senin başına diyecekler bana,
Hiç ihtimal olmasa da amin diyeceğiz beklide.

Ve dünyalar tatlısı çocukların olacak kim bilir,
Birinin gözleri aynı sen olacak,
Biri tıpkı sen gibi hep tebessüm olacak yüzünde
En güzel ailesi olacaksınız şehrin.

Biz hep mutluluğunuz için dua edeceğiz sessizce,
Şiiri sanatı bırakıp kendimizi rüzgara bırakacağız,
Hayat sürükleyecek bizi dilediği yere,
Belki çok uzaklara belki hiçbir yere...