kutuplar hüzünlü,
ayılar üzgün,
eriyor buzullar denizler mahzun.
kusuyor nefretini yağmur yüklü bulutlar,
kabarıyor ırmaklar intikam alır gibi.
kavuruyor tenleri fırına dönmüş doğa,
bir afettir çöküyor insanlığın üstüne.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta