Birbirine uzak dikilmiş iki fidan gibi
Büyüdükçe birleşecek yüreklerimiz
Uzadıkça dallarımız, döküldükçe yapraklarımız her sonbahar
Avuçlarımızda tek bir hazan yaprağı hem de kehribar
Ne zaman ki dallarımızı basacak atkestaneleri
O zaman açılacak gözlerimiz
Kim bilir belki bir sonbahar ertesi, kelebeksiz bir gecede
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta