Birbirine uzak dikilmiş iki fidan gibi
Büyüdükçe birleşecek yüreklerimiz
Uzadıkça dallarımız, döküldükçe yapraklarımız her sonbahar
Avuçlarımızda tek bir hazan yaprağı hem de kehribar
Ne zaman ki dallarımızı basacak atkestaneleri
O zaman açılacak gözlerimiz
Kim bilir belki bir sonbahar ertesi, kelebeksiz bir gecede
Sokak lambalarını biz söndüreceğiz
Kayıt Tarihi : 22.11.2002 00:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!