bütün hayatın şimdi ıssız bir vadide sağanak bir yağmurun altında perişan. susuzluğun geçtikçe, yalnızlığın seni daha çok sıkıştırmakta. içinde bulunduğun acizliğin seni perişan etmekte çırpınman ölümünü yakın kılmakta. uykun yarıda kalıyor korkuların artıyor ve sen şimdi bir yabancıya dahi olsa muhtaçsın.
tenin yatağını ısıtmıyorsa birde yastığın boynuna vurulmuş bir pranga gibi ağırlaşıyorsa, rüyaların kalmıyor kabusların sıklaşıyorsa sen şimdi bir karabasana aşıksın.
üzerinde ki bu karanlık güneşle bile geçmiyorsa gölgen seni taklit etmiyor adımların sıklaşıyorsa kaçışın ilgi çekiyor ve sen şimdi bir kurbansın cellatın izini sürmekte.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta