sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
İçimdeki ölü,
Mezar arayan bir deli.
Ne anlaşılır ne susar dili,
Hep dikenli yolu.
Değme bana yanarsın,
Sen sevdadan ne anlarsın!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta