Sen Sen Sen Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Sesin, dalgasız deniz gibi,
kıyılarına vuruyorum savunmasız.
Kalbin sanki içi dolu bir bavul;
yaşaması zor ama unutması imkânsız.
Gülüşün, yüreğime düşen cemre,
hem ısıtan hem baharları getiren.
Gözlerin, mürekkebi dağılan bir mektup,
herkesin bakıp sadece benim okuduğum.
Sen aşk mısın be adam(kadın)?

Ellerin, zamanı unutturan bir saat,
ne ileri ne geri, sadece sende duran.
Tenin, rüzgârın fısıltısı,
kulaklarımı okşayan.
Gidişin, yüreğime düşen bir kor,
yakan ama avutmayan.
Sözlerin birer beste,
başını unuttuğum halde dilime dolanan.
Sen sevda mısın be adam(kadın)?

Adın, yüreğime kazınmış bir mühür,
ne silebildiğim ne çözebildiğim.
Bakışların, ufkuma düşen gece,
aydınlatmayan ama göz kırpan uzaklardan.
Kalbin, sayfaları eksik bir roman,
okudukça daha çok merak ettiren.
Sen umut musun be adam(kadın)?

Ah be adam(kadın),
nefesin, bahara düşen ilk yağmur,
ıslandıkça dirilten,
ama her damlasında titreten...
Bakışın, içime işleyen bir efsun mu?
Her dokunduğunda varlığını hissettiren,
ama dokunamadığımda bile eksilmeyen...
Sen mutluluk musun be adam(kadın)?

Gülüşün, içime serpilen bir yangın;
dokundukça daha çok tutuşan,
sustukça içimde kanatan.
Kalbin, kilidi kırık bir kapı,
girmek kolay ama çıkmak imkânsız.
Ben sende kayboldukça buluyorum kendimi,
sen bende sessiz bir fırtına gibi esiyorsun.
Sen huzur musun be adam(kadın)?

Ah be adam(kadın),
aşk mısın, sevda mısın,
yoksa unutulmayacak bir anı mı?
Her halin bende iz,
her sözün bende mutluluk.
Seni anlatmaya yetmez kelimelerim...
Ben susayım, sen anla adam(kadın).
Sen hasret misin be adam(kadın)?
Hasretim misin?
17.03.2025 15:55