Sen Okursun Ben Yazan

Sen okursun, ben yazan
Yazdığımdan sana ne
Kalemim ince uçlu
Al renginden sana ne

Sana dedim, yârenim
Nedir sendeki kuşku
Ekşitme gül yüzünü
Yazmak bende bir coşku

Gönlüm bugün buruktur
Nazın beni ürkütür
Sana sığındım güzel
Vahı bana unutur

Varsın essin fırtına
Ben kapına dayandım
Ver elini elime
Sonra deme ben yandım

Güzel bana gücenme
Gel biraz bana sabret
Kalem, defter tutkumdur
Beni böyle kabul et

Ah aman eller desin
Desinler yâr küsmiyor
Yazdığımda sen varsın
Yürek sensiz olmuyor

Âlemde beni duysun
Ben yazarak gülerim
Kalemim dağlar aşar
Gitsem sana dönerim

Mehmet Çobanoğlu
20.12.2025
İstanbul