Sen Okursun Ben Yazan

Sen okursun, ben yazan
Yazdığımdan sana ne
Kalemim ince uçlu
Al renginden sana ne

Ah canım, ah yârenim
Nedir sendeki kuşku
Ekşitme gül yüzünü
Yazmak bende bir coşku

Gönlüm bugün buruktur
Korku beni ürkütü
Sana sığındım güzel
Nazın beni korkutu

Varsın essin fırtına
Ben kapına dayandım
Ver elini elime
Sonra deme ben yandım

Güzel bana gücenme
Gel biraz bana sabret
Yazmak bende tutkudur
Beni böyle kabul et

Ah aman eller desin
Desinler yâr küsmiyor
Yazdığımda sen varsın
Yürek sensiz olmuyor

Bu kalem dağlar aşar
Gözyaşımı silerim
Duyar ise bu alem
Ben yazarak gülerim

Mehmet Çobanoğlu
20.12.2025
İstanbul