Sen ki, rûhumun nakkâşı hâme-i şerhsin
İlhâmımı meddeyleyen pâre-i mehsin.
Vurdu gönül Ukâzıma şûle-i hüsnün
Sen ki, meydân-ı sühanda şâhlara şehsin
Hercaî bülbülüm ey yâr senin dalında
En nâzenîn güllere nasıl müşebbehsin.
Sen ki, her gül seni menba-ı cân biliyor
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta