Evlilikte koltuk gibidir
Zaman içinde eskir
Geçmişten getirdiklerin
Kirlenerek birikir
Zamanla sen kendini
Yenilersin de
O hep yerinde sayar
Karamsar
Sonra eski bir koltuk gibi
Bir köşede durup
Gözüne batar
Onda zoraki uyumak
Yaslanmak zorunda kalırsın
Değiştirip yerine
Yenisini koymaya kalksan
Yakışmaz sanırsın
Yadırganırsın
Kaldırıp atmaya gücün yetmez
Hantallaşmıştır
Bir türlü olduramazsın
Geçmişin kirlisi
Bulaşmıştır
Silsen çıkmaz yorar
Hırpalar ve hırpalanır durursun
Bir bakarsın
Ayarsın da
Zamanın ve iş işten geçmiş
Böyle evcilik olmaz der
Avunursun
Kayıt Tarihi : 30.6.2023 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!