SEN GİTTİN IŞIĞI GİTTİ GÜNEŞİN
Bir güneş doğdu sen gelince
Şimşek gibi çakarak karanlığında gecenin
Tüm yıldızlar battı giderken
Ay battı akşamdan
Her sabah güneşim battı
Bir ülkü vardı tomurcukları gönlümde açılan
Bir de sen, sevgisi yüreğime saçılan
Sonrası sizsizlik, sonrası sessizlik
Ayrılık, zulüm
Sonrası ölüm
Bir beklediğim var şimdi ölümden ötede
Beklediğim kalbimin attığı yerde
Beklediğim akşam güneşin battığı yerde
Gitmesen kırılmazdı dallarım
Solmazdı güllerim tomurcuklar sallanırken
Bulanık bir selde kaybolmazdı yüreğim
Goncalar dalında allanırken
Sen gittin mavisi gitti göklerin
Güllerin kokusu gitti
Sen gittin ışığı gitti güneşin
Seslerin yankısı gitti
Karanlığa sıkılan kurşunmuş yokluğun
Yanıyor barut gibi yüreğimde
Ateşler içinde kıvılcım yokluğun
Uzun bir gecedir şimdi sensizlik
Sabahı ölüm, sabahı zulüm
Ben sendim, sensizlik yokluğum oldu gülüm
…
Sen bende var olasın diye ben sende yok olmaya geldim.
Kayıt Tarihi : 13.5.2019 21:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!