Sen Gidiyorsun Şiiri - Mehmet Bildir

Sen Gidiyorsun

Artık ifadelere gizlenmek istemiyorum.
Bir cümle kurmam gerektiğinde,
Sevgi sözcükleriyle süslenmiş sahte kelimelere yer vermek istemiyorum.
Yoruldum.
Yoruldum kendimden başka herkesi düşündüğüm için,
Onlarsız yaşadığımın farkına varmadan geçen ömrümden...

Bugün, "Her şeyimsin." diyen birinin,
Yarın hiçbir şeyin olmayışını öğrendim.
“Seni çok seviyorum.” cümlelerinin altında
Boğulduğumda fark ettim;
Benim hiçbir değerimin olmadığını...

Doğru bildiğim her şey meğerse yalanmış.
Hasretini çektiğim ne varsa
Sadece soyut bir serapmış.
Yıllarca yüreğimde taşıdığım,
Yere göğe sığdıramadığım bu sevda,
Sadece masallarda yaşarmış.

Ben mi?
Ben bu hikâyenin kapağında,
Küçük bir harfin değerinde bile olmayan,
Hiç var olmamış bir harfmişim aslında.

Yalanlar,
Hayatım boyunca peşimden ayrılmayan tek gerçek gibi.
Kurtulmak istedikçe daha çok sardı beni.
Sol omzuma çöken bir karadelik gibi,
Yorgunluğumu alıp götürmedi,
Tam tersine içime çöktü her gece.

Kendimi anlatmak mı zordu,
Yoksa gördüklerim mi fazlaydı kalbime?
Bilmiyorum.
Koca asırlık çınarlarız derdik çocukken kahkahalarla,
Ama bak…
Ne kadar da çabuk devrildik.

Öyle kolayca bırakıp gitmek istemiyorum aslında.
Daha birlikte kurduğumuz ne hayaller vardı,
Daha sana anlatacak çok rüya,
Dokunacak çok gülüş,
İçilecek çok kahve vardı.
Ama sen... sen gidiyorsun.

Kudret Kobal’ın dediği gibi:
"Sen şimdi gidiyorsun, öyle mi?"

Ne şairlerin mısraları seni anlatabilir,
Ne sayfalara dökülen kelimeler seni tanımlar.
İçinde acı çeken,
Sevgisinde boğulup intihar eden nice yürek var o dizelerde.
Ama bana ne onlardan...
Çünkü şimdi sen gidiyorsun.
Sen!

Hangi şiir anlam yükleyebilir şimdi sana?
Hangi kalem senin gibi kırılır?
Hangi kâğıt, senin kalbin kadar tertemiz kalabilir?

Işıklar söndü…
Biliyorum, vakit çok geç artık.
Sokaklar ıssızlaşacak.
Sen yine üşüyeceksin,
Ama ben…
Ben artık donmuş bir tenin içinde
Gülüşünü arayan bir yabancıyım.

Gitme vakti geldi,
Ve ben yıllardır gideceğin o günü
İçimde taşıyıp durdum.
Eğer gidiyorsan,
Son kez sarıl bana...
Ama gözlerime bakma,
Bakarsan gidemezsin.

Son kez dokun bana,
Ama kalbime dokunma,
Dokunursan nefes alamazsın.
Sen gittin...
Ve senden geriye tutunacak hiçbir şeyim kalmadı.

Ne matem eskisi gibi
Ne alacakaranlık.
Albatros bile uçmuyor artık gökyüzümde.

Sen gittin ya...
Ben bittim.
Sen gittin ya...
Ben öldüm.

Mehmet Bildir
09.11.2023