Sen Giderken Şiiri - Lütfi İhsan Yazıcı

Sen giderken
Analar çocuklarını emziriyordu
Babalar metreslerini öpüyordu üçüncü sınıf otellerin günah kokulu odalarında
Pezevenkler hala avaz avaz plastik aşklar devşirmedeydi delikanlılardan
Ben ilmiğin ucunda, ilmik acılarımdan

Sen giderken
Cıvıl cıvıldı çarşı pazar
Vitrinlerde kocaman karflerle yazılmış indirimler
Üç kuruşa beş kuruşluk sevdalar pazarlayan işportacılar
Yüreğimde bileşik faiz gibi artan acılar

Sen giderken
Polisler ürküyordu
Gazeteler faili meçhul bir cinayeti daha yazıyordu satır aralarında
Askerler uygun adım ilerlemekteydi
Özgürlük kimin umrundaydiki, bi şekilde zaman geçmekteydi

Sen giderken
Politik bültenle yayınlanıyor
Bu bültenlerde değme mizah yazarları çatlatılıyordu hasetten
Değerli koltuklara değmeyecek adamlar aranıyordu
Kimse aldırmıyordu

Velhasıl aşkım sen giderken de bişey değişmedi
Hatta gittiğini bile kimse farketmedi
Bitti