1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Sen giderken soluğum boğum boğum
Mecali tükenmiş bir yaşlı gibi
Takatim tükeniyor
Umutsuzca bakıyorum gözlerine
Uzaklaşıp giden gölgen ardından
Her şey siliniyor gözlerimden
Adımlarım ağır başım geride
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Gidenlerin ardından.Tebrikler.
gidenlerin ardında bakakalmak
zamana dur diye yalvarmak
saygılar
Ayrlık ölümden beter boşuna dememiş şair....Ayrılık sonrası yaşanan hüznü çok iyi vermişsiniz.Ben o duyguyu aldım.Tebrikler zor bir temayı çok iyi işlemişsiniz.....Kutlu/yorum....Saygılarımla
Sen giderken
İçimde bir çocuk ağlıyor
En sevdiğini kaybetmiş gibi
Öksüzlüğüm yetimliğim
Bir mıh gibi yeniden yeniden çakılıyor yüreğime
Hava bozuk kasvetli
Bütün çiçekler sonbaharmış gibi
Solup gidiyor sen giderken
Bütün kuşlar göç ediyor ülkemden
Evler boşalıyor bacalar sönüyor
Bir ölüm sessizliği dolaşıyor
Sen giderken bedenim ayakta ruhum can çekişiyor.
zaman zaman senli zamanlara mağlup oluruz...akıcı bir dille yazılmış..duygu yüklü güzel bir şiir..sevgiler...
çok güzel benzetmeler bulmuşsunuz güzel bir şiir okudum tbler
işlenmemiş maden gibi
işlenişi okunuşu mükemmeldi
kutlarım duyguların
ilhamın vede kalemin hiç tükenmesin
Tebrikler Dönay Hanım. Duygularınızı çok içten ve duygulu bir anlatımla dile getirmişsiniz. Başarılarınızın devamını diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta