Yok işte.
Yok, yok, yok.
Sen gibi gülen yok.
Sen gibi seven yok.
Sen gibi kalbe dokunan yok.
Sen gibi ömre ömür katan yok.
Düşleri cennete çeviren yok.
Kalpteki sızıya derman olan yok.
Ağlayan çocuklara üzülen yok.
Kaybolmuş yarınları yeşerten yok.
Çiçekleri koparmadan seven yok.
Parçalanmış umutları toplayan yok.
Başını kaldırıp gökyüzüne bakan yok.
Gülmeye değer bir şey yok.
İki satır konuşacak hiç kimse yok.
Kayıt Tarihi : 27.10.2018 23:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
7 TEMMUZ 2018 CUMARTESİ

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!