Sen Dünya, Ben Ay Şiiri - Özkan Akar

Günahlarımdan sıyrıldım, yaktım kötülükleri uzaklarda,
Başım dönüyor, yine arayışlarda ruhum seni kuytularda,
Sahte dostlardan, maske takmış yüzlerden kaçıyorum,
Bizi bize bırakın, kem gözlerden kurtulamıyorum.

Karşılıksız sevginin kutsal yıldızları yollarımı aydınlatın,
Sisler ardındaki kayıp ruhlar bırakın uçsun gönlüm,
Gözyaşlarım kurak topraklara rahmet gibi aksın,
Gece kucaklarken ruhumuzu sevda şarkıları çalsın.

Hoşuma gitmiyor ayrılık acısıyla kıvranmak,
Karanlık sokakların yetim çocuğu gibi ağlamak,
Asi ruhumda tükenmiyor hasret ateşin,
Çoğaldıkça çoğalıyor hicran, beni için için yakan.

Birbirine tezat kişileriz belki, aklımda yine sen varsın,
Bırak inadı, ver elini elime çıkalım artık son dansa,
Günler bitiyor, yaşamın kıyısında çalıyor kapıyı aşk,
Çekiyorsun mıknatıs misali; sen dünya, ben ay.

drozak