İlk zamanlar damlaydın içimde tane, tane kar gibiydin
yüreğime damlarken sessiz, sessiz giriyordun aslında
anlamalıydım bu kadar büyüyeceğini bilmeliydim
her gecen gün biraz daha yer kapladığını biliyordum aslında
soğuktun üşütüyordun, içimdeki buz yığını olmuştun sanki
yığılıyordun ve bir gün erimeni bekliyordum
bilemezdim içimdeki buz dağının yangına dönüşeceğini
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta