SEN BİZİM FEYZİ ABİMİZDİN……..! ! ! ! ! ! ! ! !
Çocukluğumda bir seni tanıdım. Uzun boylu, yiğit, adam gibi adamdın. Sevdiklerine kol kanat geren, gerektiğinde uğurlarına ölendin. Sana hep abi dedim. O kadar seviyordum ki enişte bile demedim. Her tökezleyenin yanında olurdun. Az konuşur, öz konuşurdun.
Gözlerindeki merhametli bakışını eksiltmezdin. Bilmem hatırlarmısın seni ilk doktora ben götürdüm. Önce Kardiyoloğa ve sonrasında efor testine. Sana yatağa bağlanmayı yakıştıramadık abim. Bu illet hastalık senin o tatlı bedenini sarmıştı, ne yapsak ne etsek bırakmıyordu seni. Çaresizlik içinde bir sağa bir sola döndük etrafında. Seni sevenlerin yaşadığı çaresizlik yıkıyordu bizleri. Günden güne eriyordun gözümüzün önünde. Ben ablam çocuklar Bekir, Özgül yalnız bırakmadık seni, hep yanında olup teselli vermeye çalıştık içimiz kan ağlayarak.
Tamamını Oku
