Sen Benim Yalnızlığımsın

beni en doğru sen tanıdın.
içimdeki karmaşıklığı
sözlerin tek tek çözdü sabırla.
süzülürken mızıkçı gözyaşlarım
bir sanaydı iznim
çocuk yüreğime bir sen dokunabildin.

anlam veremezken hissettiklerime
sana baktım anlattın bana beni.
ne çok kovaladığımı kendimi;
kendime yakalanmama çabamın anlamsızlığını
ben seninleyken anladım.

ritmi bozuk yüreğim gibi senliliğim
öylesine alışmıştım ki;
dinginliği huzursuz eder beni.
bir kır kahvesinde,bir tekne gezintisinde
tebessüm olmanı isterken yüzümde;
payıma hep seni özlemek düştü sensiz gecelerde...