En çok bana bakan gözlerinden kaçardım
Saklanırdım karanlık bir şehrin minarelerine
Ayrılırken içimde kıyametler kopardı
Bana ağlardı bütün şehir.
Asla unutma(z) dım utangaç gözlerini
Bir mahcup nazar olurdu
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda