Biz üç kişiydik.
Sen, ben ve gökyüzü.
Bulutlardan çiçekler yapar, kuşlara şarkı söylerdik.
Sokağında, saatlerce konuştuğumuz sevda tepesinde,
rüzgâra inat ‘Seni seviyorum’ diye naralar atardım.
Biz üç kişiydik.
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta