Sen doğduğun günden beri taşlandın,
Kafir Münafık Müşrik, Fasıkla haşlandın.
Senden toprak alan an o Melekü'l Mevti,
Ecel yakın dünya, sen artık çok yaşladın.
Vucüdun buruşmuş, tıpkı bır cıvık mırık,
Kanadın yoktur lakin, kolun belin kırık.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta