“Anma” denmez elbette, anasını anana;
Lakin bu tarz bir anış; layık mıdır ana’na?
Al gönlünü ana’nın, hakkı kadar an ama
Şahsen ben şu anmayı, kâfi görmem anama!
Tebrik etmek gerekir, annesini ananı;
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta