Biliyorum hiçbir zaman içim rahat olmayacak,
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni.
Ve içim de arınmıyor şu kirli şüphelerden,
Zira sen hiç geri durmadın haraketlerinden.
Seviyorum diyorsun da sözle sevilir mi insan,
Ne gülle ne hediye ile ne de altın ile inan.
Vicdanımla çok fazla istişare yapıyorum,
Ama işin içinden bir türlü çıkamıyorum.
Ya yanılıyorsam yapmamışsan diyorum,
Ya yanılıyorsam yapmışsan diyorum.
Offf of düşünceler arasında eriyip gidiyorum,
Bir sigara ile bir senle yavaş yavaş ölüyorum.
İstihareye yatıyorum bir çıkış yol arıyorum,
Arıyorum arıyorum da bir türlü bulamıyorum.
Gitgeller arasında her daim çaresiz kalıyorum,
Bir sana inanıyorum birde hiç inanmıyorum.
Hiç kimseyi yakın görmedim seni gördüğüm kadar,
Ve hiç kimseye inanmadım sana inandığım kadar.
Belki de bütün bundandır herap oluşum
Belki bundandır aşka karşı soğuşum
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 12:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!