Sen... Şiiri - Ramazan Alkış

Hayalin aklımdaydı,
Haberin yoktu.
Sendin benim yaşama sebebim,
Ümidim, hayalim, düşlerim...
Ben hep seni beklerdim
Sen, gelmezdin.

Dağlar taşlar henüz adına şahit olmadı.
Adın sadece içimde haykırırdı.
Sen, duymazdın.

Sendin benim yazım, kışım, baharım...
Sonbaharda solmayan çiçeğim.
Ben seni çok severdim.
Sen, sevmezdin.

Gizli gizli severdim ama,
Her zaman gölgendeydim.
Arkana bakacağın kadar yakındaydım.
Sen, bakmazdın.

İçim adını haykırır...
Nice çiçekler büyüttüm senin için,
Solmasın diye gözyaşlarımla beslerdim,
O çiçeği sana veremezdim.
Almazdın.

Kim sevdaya düşmüşse yanmıştır!
Yanan herkesi sayamam.
Ben kül oldum,
Kül ederdin,
Küllenmeyi izlerdim,
Söndüremezdin.

Bazen sen yerine ölümü beklerdim.
Çoğu gece kapına güller bırakırdım,
Sabaha kadar rüzgar alıp götürürdü.
Ve sen, görmezdin.

Anne sütü gibi saf,
Küçük bir çocuk kadar sakin,
Ve gökyüzü gibi temiz severdim seni...
Bilmezdin.

İçim adını haykırır...
Seni içimde öldürmeyi denedim.
Ama, ama o masum bakışın hep aklımdaydı.
Kıyamazdım.
Ölmezdin.

Gecelerce uyumazdım,
Adına şiirler yazardım.
Belki duyardın, ama...
Sana yazdığımı anlayamazdın.

Sırf senin ısınman için hüzünlü bir gözyaşı dökerdim,
Ardından bir sigara yakardım.
İçimdesin ya...
Onun için.
Ama... Sen bilmezdin,
Isınamazdın.

En çok da ne zoruma gidiyor biliyor musun?
Senin için biriktirdiğim mutluluklar boşa gidecek.
Sevincim,hayalim,geleceğim... İyiliğe dair her şeyim.
Oysa ki ben yıllarca beklerdim,
Beklemiştim.
Sen...
Sen, gelmezdin.
Ve gelmeyeceksin,
Gelmeyeceksin...