Abim
Bu hayatta
En varken,
Belki en yokta, olan yanım
Seni, ne az andım, yazmaya çalıştım
En çok senin varlığına sarılamadım
’Yoldan gelip,yola giderken’
Her gelişin bir dönüşü
Her yolun bir sonu
Her doğumun bir ölümü
Her can'ın O'na kavuşuşu…
Canım çok acıyor bugünlerde
Zezé...
İçimde sesler titriyor
İçimde yollar çatlıyor
İçimden dereler sızıyor
Bilememiştin ya hani…
Aslinda seni hiç
Ayağa kaldıramayacaklarını
Çırpınsan da sana söz vermeyeceklerini
Sıran gelemeyeceğini
O boşa salladığın havadaki parmağının
Şu göğsü hançerlerle
Yarıp açamadığın
Kalpte kaç damar tıkandı da
Ya da silahı sıkıp patlatamadığın
Beyninde kaç hücre, sinir öldü de
Anjiyo yapmalı
Şimdi geldi
Tam vaktidir
Asalım
Dikelim Bayrağımızı
Sen tertemiz Beyazı ol
Bense kan Kırmızı
Şekerlikte
Tadı buruk
Dinmez hasretler vardı
Renk renk
Artık ikram edilemeyen
Her sefer daha az eksilen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!