Ben sana sevgimi al demedim mi?
Ellerin elimde kal demedim mi?
Öpülesi dudağın bal demedim mi?
Nasıl anlatayım aşkımı sana,
Hadi hadi güzelim anlasana.
Şiir gibi kadınlar tanıdım;
Kalem tutmayı bilmeyen adamların ellerinde ziyan olup, gittiler.
Kitap gibi kadınlar tanıdım;
Okumak isteyen adamları, fakir deyip def ettiler.
Her sabah seninle uyanıyorum,
Sensizlik nasıldır hiç bilemem ki.
Bana ayrılık sözleri etme,
Seninle doluyum vazgeçemem ki.
Bir küçük tebessüm,bir tatlı bakış,
Beni benden aldın,
Beni benden çıkardın,
Sıfır yaptın.
Sıfıra sıfır
Elde var yeni bir sevgi,
Sessiz sessiz bakma öyle yüzüme
Kirpiklerin ok olmuş,dokunuyor özüme,
Koy o güzel başını,usul usul dizime,
Gel seninle sessizliğin sesini dinleyelim,
Sessizlik bir:”Ah! ...” çeksin,beraber inleyelim.
Sessiz olmalı her şey evrende
Ana sessiz,baba sessiz,ev sessiz
Gözler konuşmalı hele gülende
Kardeş sessiz,bacı sessiz,dost sessiz
Kuşlar şakımadan şarkı söylesin
Gözlerinin esrarı, kalbimin bilmecesi,
Ateş olup dağlıyor sözünün her hecesi
Kirpiğin zehirli ok, yüreğimde nicesi.
Ateşle yaktın beni, buzlu suyla söndürdün,
Yandım da su gönderdin, sonra susuz döndürdün.
Küçük kızım,
Çok tatlısın sen.
Seni ne kadar istediğimi
Bir bilsen...
Ah! ...Bilsen
Ne tatlısın sen.
Bir gün
Dünyada açtık gözümüzü,
İçimize doğmuşçasına
Ağlayarak.
Büyüdük
Öğrenerek gerçekleri,
Kalbimi verdim sana
Aldırmadın bana
Alıştım tuhaflığına
Tuhaf huylara sahipsin
Sevgilim acaipsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!