Semanur Kara Şiirleri - Şair Semanur Kara

Güneşin batıdan doğmadığını
Ay'ın sabahleyin çıkmadıgını
Senin de beni sevmediğini
biliyorum.

Günüme gün katsam

Aşk gözyaşımın kederi
Gecemin yorğunlugunda sen
Aşk sancılı bir sevda
Yavaş yavaş eriyorum sensiz
Yine aşk yok dudaklarımda

Bilirim beni sevdamla,
Yalnız bıraktın dilberim
Her limanda seni solurum
Her ağaca bir dilek asarım
Gözümün baktığı her yerde seni ararım
Şehirler bana dar gelir

Rıhtımda bir tek sen eksiksin
Tamamdı oysa içimdeki sen
Gölgene bile köleydim senin
Nasıl bırakıp gittin...

Acımı örtüm, yüreğimin tellerini kopartacaktı
Boynuma sarılıp, gözyaşlarımı silecekti
Gezerken, dağın eteklerinde şarkılar söyleyecekti
Elimi tuttuğunda, tir tir titreyecekti
Gözlerime baktığında, benim onun içinde olduğunu görecekti
Saçlarımı okşadığında, her bir teli onu düşündügümü anlayacaktı

Korkuyorum sevmeye
Acıyorum kendıme
Yapamam dedıgımde onsuz yıllarım geciyor
Görmeden duymadan seve bilirim diyorum
Göz bebegimde yok oluyor siması
Aklımdan silerim diyorum siliyorum...

söz ola
sana gelsem
gün doğa
seninle olsam
bir damla değse
tenime

her geçen gün solmuş yapraklar dökülüp gitti geçmişe,
her bir tanesini özenle kurutup koyduk.
anılarımız arasına,
belki düş kırıklıgı
belki mutluluk
belki unutamadıklarımız

Aşk gözyaşımın kederi
Gecemin yorgununlugunda sen
Aşk sancılı bir sevda
Yavaş yavaş eriyorum sensiz
Yine aşk yok dudaklarımda...

gözlerin kirpiklerine karışmıstır
ağladıgın o eşsiz geri gelmez damlaların eseridir...