Kimse bakmasın
Ellerimin boş olduğuna
Gözlerimin yağdığına
Kendim bıraktım mutluluğu
Gelirse gelecek bahara
Gelmezse kara toprağa…
Kimsin diye soruyorsun ya
Biraz hayal. biraz gerçeğim
Nerdesin diye soruyorsun ya
Ne uzakta, ne yakındayım
Kabına sığmaz serseriydim
Kadere bak
Kırlangıçtım
Gökyüzünde şimşekler çakan
Sonsuzluğa
Özgürce kanat çırpan
Toprak damların
Saçaklarıydı yuvam
Kırlarda sabahlayanların
Güneşi beklediği gibi
Bekledim seni
Doğmadın…
Sabah uyuyan bebeğin
Annesinin öpmesi gibi
Kıskançlık mı? İmrenme mi?
Bilmiyorum, dokunuyor bana
Bulutların kavuşması,
Kuşların beraber uçması,
Dokunuyor işte
Kuzuların neşesi
Kulaklarım çınlıyor
Galiba sensin beni anan
Hayır diyelim hayrolsun
Kokusu geliyor
Yoksa çay mı içiyorsun
Gerçi çayı bensiz içmezdin
Kurşun mu? Yedin be gönlüm
Nedir bu feryadın bu figanın
Farkında olmadan ah mı? Aldın
Ya da çok mu? Can yaktın…
Hangi şarkıyı istedin kemancıdan
Keman değil kemancıydı ağlayan
Farkında olmadan
Çok şey mi bekliyorum senden
Olmayınca beklediğim;
Diyorum içimden
Sitem edeyim
Biraz nazlıca küseyim
Küsmüştüm
Çıkmıyordum dışarıya
İçimden geldi
Yıllar sonra çıktım Kızılay’a
Gördüm öksüzdü, yetimdi
Sensiz Ankara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!