Ne güzel sohbet ediyorduk
Nerde çıktı bu gözyaşı
Şimdi ne geldi aklına
Boş ver takma kafana
Öyle de böyle de
Yaşadık işte hayatı
Ne karanlığın, ne aydınlığın
Olmaz izi, duyulmaz sesi
Yalnızca görür, hissedersin
İçine çektiğin nefes gibi
Duyguların biriktiği yerdir gönül
Kiminde dağ olur
Ne merhaba diyebildim, ne elveda
Gönlüm elvermedi, ne gelebildim yanına
Gönlüm elvermedi, gidemedim uzaklara
Bir adım ötedeydin, dokunamadım saçlarına
Bir adım ötedeydin, bakamadım gözlerine
Ne çok uzaksın, ne çok yakın
Ne mi oldu o gece senden sonra
Vurdum kendimi karanlık sokaklara
Habersizdim zamandan mekandan
Boşluğun kıyısında buldum kendimi
Attım parçalanan duygularımı hislerimi
Kıyamadım kendime sakladım
Ne oldu şimdi sana
Ne bu naz bu eda
Nerden çıktı bu afra tafra
Söyledim defalarca sessiz kalma
Ya cevap ver, ya öldür de git…
Ne sen bildin nazı
Ne ben kur yapmayı
Kırdık orta yerinden
Koskoca bir sevdayı…
Tutturduk bir yalan türküsü
Kandırdık hep kendimizi
Ne sevmeye yetti ömrüm
Ne de unutmaya
Aklıma geldin ara sıra
Sadece sustum…
Korkuyorum Anne
Gecenin gün olmasından
Ne zaman geldi bu kış
Saçlarıma ne zaman
Yağdı bu kar
Üşüdü ellerim Gül Pembe
Gönlümle beraber…
Kirpiklerim buz tutmuş
N’olur çağırma beni yanına
Bırak uzaktan seveyim seni
Uzaktan kurayım
Gözlerindeki rengin hayalini.
Yanında olsam n’olacak sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!