Selma Şengören Şiirleri - Şair Selma Şen ...

olsun
alıştım artık
sessiz çığlıkların saklanmışlığına
söğüt ağacı yapraklarına
hasretimi yazdım bakışlarımla
astım ömrümü rüzgarlarına

uçurdum kanatlarını gülüm
ufukların sonsuzuna

sevda ilmeğinin yaprağı
düşseydi yüreğine

gecenin karanlığında
parıldayan ay ışığının altında
boyumca papatyaların arasında.. yürüyorum..
cırcır böceklerinin sesleri
en güzel şarkıların nağmeleri gibi
kulağımda çınlıyor ince kadifesi

Vatan uğruna dökülen kanları
Şehidimin gül yaprağı rengidir
Dağların ufkunda yankılanan
Kahraman ırkımın sesidir

Çanakkale geçilmez yiğidim..

Ay yüzünde,”elif’te gamze
Yüreğine gülümsemesi düşünce
Özlediğin hatıraların pembesinde
Sen, gülü hiç sevdin mi

İnci tanesine saklarken mavileri

uçarı gizlerin
sığ gizemi
bir mercan adası
aniden söndü
adanın ışıkları
dalgaların

gecenin suskusuna
damlayan ölüm gibi
zamanı vuran saatlere
söylemek isteyip de
söyleyemediğim..
sözlerim vardı

kabus düşlerin sen / hayali
ömrüne mıhla susamış gülleri
düşün değer mi nakışına saatleri
düşün ki her kalp atışında
nidası olmasın ölümün ben hali

Beni öldüren gözlerinin rengi
Işığımda yanıp sönerken bakışları
Sesin olurum soluğunda..duy beni
Sevmek tatlı bir rüya sanki..
İstedim seni.. tutkulu ömür gibi
Vur..kır istersen ümitlerimi

Gözlerde başlar sevginin temeli
Oyalı gülümseme ateş gibi dağlar yüreği
Derindir aşk...şahlanmış okyanuslar misali
Ruhuma çarpan saatlerdir acısı dinmeyen..

Bütün güllere döksen sözlerini