Selma Şengören Şiirleri - Şair Selma Şen ...

can bedenden gitmeden
mevsimlerin terk etmeden
kar yağan
dolu yağan
ömrünün bahçesinde
açan

Bilinmezliklerin içinde insanların ruhu,
Ne Arif insanlar gördüm, bilinmezliklerde çırpınan
Gönlü ağlayan ama yüzü gülen,
Olmasını istemediği olaylarda
Olumsuz ilmekleri ilimleriyle dokuyan...
Tamahsız alın terini vicdanına sindiren,

Alev goncası gönlümde
Yaralar..anı pıhtısı
Gizlenmiş acılar ellerimde
Sabır.. hasretin sırdaşı
Dinle kalp atışlarımı..
Yüreğimin sesi… nerede

gümüşi anılar canlandı
mavi pırıltılara düşen hayalin
kirpiklerime değen asi bakışın
gülüşümü yudumlayan sözlerinle

avutmuyor güzelliklerin sesi

yalnızlığa çiçek açmış umutlara
taç giydirebilir misin yüreğinle..
hüzün yüklü bulutlara yazabilir misin mutluluğu..
görebilir misin gözlerimin iç rengini …
ah be güzelim hasreti anlatabilirmisin sözlerinle..
hadi gel..mavi yeşil mevsimlerinle gel…

Beni sorarsan eğer,
Göçmen kuşlarının yankılarını dinle
Bilinmeyen mevsimlerin yağmurundayım
Limandaki sevda gemilerine bak
Aşk yüklü gönüllerin son yolcusuyum

Bir umut mu beklenen geceler
Karanlığın gözyaşları mı gizlenen
Yaşamak mı
Unutmak mı
Yoksa
Hergün ölmek mi?

bitmeyen gecenin siyah tılsımında
bir çocuk masumluğunda
çaresiz pınarlarda yıkandı güllerim
bekledim mavilerde hasretini

uykularım gözlerimden uzak

Dağlar gibi erişilmez..
Alabildiğince uzanan ovaların sessizliği gibi gönlün..
Sevgini, benliğini işlemişsin kır çiçeklerine..
Yaşlı çınara haykırmışsın isyanını..
Sitem etme..
Seni duyan biri var..

Hoşgörü bohçasını almışım elime,
Taşı taşıyabildiğince
Gülen gözler mi yalan
Kurşun sözler ne yaman

Gönlüm harman sevgi ile,