Selma Şengören Şiirleri - Şair Selma Şen ...

yaprağımda susuzluğumun incisi
özledim yakıcı küllerini
saçlarımda hala fısıltıların nidası
her kayboluşunda söner yıldızlarım
bir rüzgar eser şimdi
bakışlarımda buğularım sen’li

ey yalnızlığın pençesine
otağ kuran çaresizliğin!
kördüğümüne ilmek ata ata
ateşin şebnem karanlığına
yaldızlar düşmüş farkında mısın?

ömür yüklü yeşil ummanda
zeytin dalı yüreğim
bugündeyim …seni yaşarım
yarındayım… düşüncene hasret

felsefe yapmam gönlümle

aşkın
beşinci mevsimi
ilk bakışların
son sevgisi
karların üstünde açan
nazlı

Sokakta...
Saçları dağılmış,
Gözlerinden hüzün damlayan
Acıları ezercesine adımlarını atan...

Semalarda kendini,

Gündüzün aydınlığı ruhunu yıkasa da..
Bütün ışıkların pırıltılarını satın alsan da..
İçindeki zindanlar oldukça
Karanlığın bilmecesini çözemezsin.

Hergün..

git…
sesinin hançer vedasında
unutmuşluğun
isimsiz yarınlarına..
ben gidemem bu şehirden
umutlarım çağlar..ağlar..

gönlüm, beşinci mevsimde
bir dağ yürüyor içimde.. sessizce..
sürüklediğin hırçın maviliklere gel..

bazen çocuksu düşlerime
bazen yağmur çiseltisine

damlar mı gözünden yaşlar yerine
kan sızısı buselerin ellerine
topraklarına kaç kez ektin
hüzünleri sevgi çiçeği yerine
ah etsen de bin kere
sen kimseyi sevemezsin

burcu kokulu yüreği
gönlünde balkar yüceliği
yeşildi yolları
ümitleri mavi
sevda nakışlı ellerini
bağladı ömrüme