Bütün hayat bir yoldur aslında bu yolu siz kendiniz seçersiniz.Yol her insan için aynıdır.
Yalnız dikkat edin yol ilerde ikiye ayrılır.
Hangi tarafa gideceğinize siz karar verirsiniz.Seçtiğiniz bu yol sizi beyaz bir ışığada götürür. Öyle güzel öyle parlak bir ışıktırki o bakarken gözleriniz kamaşır.
Diğer yolu seçtiyseniz eğer ne çareki onun için hiç kimse bir şey yapamaz.
Bu yolda ilerlerken hatalar yaparsınız.pişmanlıklarınız vardır. Üzülürsünüz acı çekersiniz.Kendinizi Yalnız hissedersiniz, hatalarınızdan dolayı kendinizi bir türlü affetmezsiniz,
İnanın bana bu hataları sevgiyle yaptıysanız eğer.
Bu sabah ani bir kararla valizimi telaşlı telaşlı toplamaya başladım yolculağa çıkıyorum.
Nereyemi tabiki umuda yolculuğa dönermiyim bilmiyorum. Bildiğim tek şey bu dünyaya ait olmadığım.
Bu kararı vermeme de sağ olsunlar bütün sevdiklerim neden oldu.
Onlara kızıyormuyum hayır kızmamda gerekmiyor.Çünkü onlarla kimsenin baskısı altında kalmadan hayatı paylaşmayı ben kendim seçtim.
Bana bilmediğim o kadar çok şey öğrettiler ki şimdi hayata bakış açım değişti.
Fakat bir zamanlar benim o çok sevdiğim kendimden bile daha fazla değer verdiğim insanların hiç biri yok yanımda belki şu an niye yok diye aklından geçiren olmuştur muhakkak nedenini söyleyeyim.
Ömrümden yine bir gün gidiyor.
Vakit yavaş yavaş gelmek üzere, hiç aksatmadan saat gibi nasıl da işliyor zaman.
Başımı arkaya çevirmeye korkuyorum. Yaşadıklarımı görmemek için.
Korkularım kendim için değil, her bir acının bana yaşattıklarıyla, ömrümden beş yılını çalanlara isyanlarım.
Nasılda bu kadar acımasız olur insan.
Korkularım sizin için.
Son şarkıydı bu dinlediğim.
Çaldı ve bitti bütün şarkılar gibi
Notalarındaydı sevdaları
Kemanın tellerindeydi nağmeleri.
Diğer şarkılar gibi çaldı ve bitti.
O şarkı çaldığında içim burkulurdu nedense
Bir tutku belki benimkisi
Alıştığım vazgeçemediğim.
Delicesine sevdiğim.
Her an her dakika
Yanımda hissettiğim.
Bir tutkusun sen
Bir camın ardında hayalin
Sana dokunamıyorum
Ellerimi uzatsam
Belki çok yakın
Mesafelerin uzaklığı
Önemli değil belki de
İLK DEFA
İlk defa yüzümde tebessüm ardıma bakmadan yürüyorum
Daha önceleri de bir çok kez denemiştim olmamıştı
Silememiştim hayatın acı hatıralarını,
Bu gece ilk defa ay bölündü ikiye yıldızlar dağıldı yere
Anlatılır mı kelimelerle geçmiş
Anlatılır mı yaşanmışlıklar bitmiş.
Ne kalmış geriye anılardan başka
Hepsi hatıralardan silinmiş,
Unutulmasada yaşadıkların sana ait
Seni sordum ya sana, sen sustun.
Sağanak bir yağmur başladı burada, damlalara sordum.
Öyle güzel anlatıyor ki, yağmur,
Yıkıyor üzerimizde olumsuz ne varsa,
Şimdi saf tertemiz sevgimiz,
Akşamdan beri dinliyorum yağmurun sesini,
Geceler karışmış ıssız bir sessizliğe,
Siz gidenleri ölü mü bilirsiniz.
Bakışları semada, ağızları konuşmaz.
Bir sis bulutu ki, karışır gökyüzüne...
Güneş doğarken kaybolur gider her şey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!