Türkiyemi seviyorsan arkadaş,
Gülü sevenlere saygıyla yaklaş,
Nefret denen şu illetten uzaklaş,
Bahçede sevilmeyen bir gül bitermi?
Millet iradesi çıktı sandıktan,
Bırak gönül ah, vahları,
Sil yazılmış günahları,
Gör dökülen yaprakları,
Sel gibi coşup çağlama.
Deme gücüm, kuvvetim var,
Neler geldi, neler geçti başımdan,
Anlamadım ne yazımdan, kışımdan,
Çok sıkıldım şu Dünya telaşından,
Ne yapayım, ne edeyim bilmem ki.
Her gün çile, hergün başka ızdırap,
Bir olsa insanların özüyle, sözü,
Söndürür yürekte dumansız közü,
Sevgi pınarında yıkarsak yüzü,
Saygıyla bakınca ne güzel olur.
Herkes bir birine verirse selam,
Zekidir, çalışkandır, asil ve kahraman Türk,
İşte böyle demişti, büyük Kemal Atatürk,
Güve girdi gövdeye, yavaş yavaş çürüdük,
Hortumcular dört köşe, garibin boynu bükük.
Bükülmüş belimize, yine yüklediler yük,
Düşenin yüzüne pek bakan olmaz,
Halini, hatırını soran bulunmaz,
Dost sırtını döner, kimse aldırmaz,
Kardeş bile tutup seni kaldırmaz.
Bir gül gibi sararıpta solsaydım,
Yeter artık, bitsin diyor,
Milyonlarca vatandaş,
Yirmibeş yıldan beri,
Yaşanan kirli savaş.
Neler götürdü bizden?
Biraz düşün arkadaş.
Ana, baba yavrusunu edince asker,
Duygulanır, gururla gözyaşı döker,
Oğlunun yolunu ümitle bekler,
Kahpe kurşunlara, rast gelmedikçe.
Acıklı nağmeler, çıkınca sazdan,
Asırlardır kutlarız, orta asyadan beri,
Yürekler toplu vursa, eser bahar yelleri,
El ele tutuşursak, ateş yakmaz gülleri,
Bir tebessüm ile bak, diken gül olsun kardeş.
Çalsın davul, zurnalar, hem halaylar çekilsin,
Bahçemiz gül doluyken,
Gülleri kopardılar,
Bahçıvanlar uyurken,
Bahçeyi dikenle doldurdular.
Sahipsiz bir bahçenin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!