Yolcu misali bu handa,
Epey kaldım gidiyorum,
Yolcu yolunda gerekir,
Kalktım şimdi gidiyorum.
Ektim, biçtim, ben bahçemi,
Perdeleri araladım,
Şu Alem'i seyre daldım,
Kafa yordum, ibret aldım,
İnsanların hallerinden.
Güçsüz başa bomba düşer,
Ömür denen bu yolun,
Sonu gelecek bir gün,
Kim bilir belki bu gün,
Belki yarın, öbürgün,
Ölüme çare varmı?
Mevsimler dönmeden güze,
Engeller gelmeli dize,
Uyumak yakışmaz bize,
Uyan artık genç kardeşim.
Hak yazsın kalemin ucu,
Asırlık koca çınarlar,
Taze çiçekli fidanlar,
Cahil ve Arif olanlar,
Dolup dolup, boşalıyor.
Bağ, bahçeler, bahçıvanlar,
Diken dolu bahçelerden,
Çıkam dedim, çıkamadım,
Diken yerine gülleri,
Dikem dedim, dikemedim.
Gittim çok şehire, köye,
Al abdesti, kıl namazı,
Yürekten söyle niyazı,
Gönlündeki kiri kazı,
Sök gecenin seherinde.
Kır nefsinin kilidini,
Yüreğimde gam keder,
Dertler sinemi deler,
Ne çabuk geldi, geçti,
Rüya gibi seneler.
Güz geldi soldu güller,
Yeşil yaprak idim, soldum, kurudum,
Düştüm daldan esen yelde savruldum,
Diyar diyar gezdim, artık yoruldum,
Zaman baharımı, kışa çevirdi.
Bu hayatı elif, diye okudum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!