Selda Erşahin Şiirleri - Şair Selda Erşahin

Yoksun..
Bir hayat kadar gözümde
Doldurmaya çalışıyorum işte
İyi ki bir kalemim bir de kağıdım var
Mavi düşlerim, solmayan çiçeklerim
Yagmurda hala oynayan çocuklarım

Öyle ıssızım ki
Yolunu kaybetmiş bir yürek
Ne bir güneş , ne de bir yıldız uğruyor gönül kentime
Karanlıklar içinde darmadağın
Üstelik fenersizimde
Artık ne ses var dudakta

Güller ve Dikenler..

Toprağına güller ekmiştim;
Beyaz güller, kırmızı güller...
Bir elim eksikti, gözlerim kördü seneler.
Hiç tanımadığım bir rüzgâr getirmiştin kuzeyden;
Talan edip gitti, bize dair ne varsa içinde.

Gündüzlerden sormayın beni tanıyamazsınız gecelerde arayın
Günü ikiye böldüm ben
Güneşi arkama aldım bir tek gecede yaşadım
Bir tek gecelerde yaşattım sevgimi de
Bu yüzden hep yarım kaldım
Çiçeklere, böceklere, gökyüzünün mavisine, çocukların gül yüzüne hasret kaldım

Bende bir şey var
Tanıdık olmayan
Hasret, özlem, uzaklık
Ya da bir sevgilinin ardına yakılan ağıtlar
Bunlar değildi bende olan
Acısız ,adsız bir gölge gibi

Bu şehir önce düşüncelerimi aldı,
sonra da sesimi
Kaldım beton yığınları arasında
Bu soğuk duvarlar gibiyim
Dağ, taş, kayalık.. neyse ben de  o ' yum
Önümden geçenler oluyor

Bu gece yağmur yağsa diyorum
Şu sensizliğin ortasına
Şu göğsüme bir ferahlık dolsa
Çaresi yoktur bilirim özlemin
Yine de ıslansa sana dair kurduğum tüm düşlerim
Bir iç çekiş gibi bu bendeki

Hayaletim ben

Tanrının elinde fırça darbesiyim
Kimi zaman parlak, kimi zaman solgun
Düşüncelerim rüzgara rehin
Kimi zaman savurgan, kimi zaman durgun

Perdelerini kapattım dünyanın
Hiçbir şey görülmüyor  duyulmuyordu
Burası  küçük bir oda
Karanlığım, sessizliğim  ,yalnızlığım
Biz bir başınayız
Kapım çalınıyor,  bir nasılsına gelmişler yarım ağızla

İçimde nasıl telaşlı bir merak ,bir yaşamak sana dair
Seni milyonlarca kez düşündüm
Her düşündüğümde yine milyonlarca kez üşüdüm, titredim
Ve yine kilometrelerce kez senden uzağa düştüm
Anladım…
Hayat yakın değilmiş bize