Selçuk Tören Şiirleri - Şair Selçuk Tören

uzaksın şimdi bir zamanların yakını
ellerinse kimbilir kimin ellerinde
hangi yıldızlara söylüyorsun şarkılarını
acep sararttın mı beni albümlerde
hiç olur olmaz bir gün aklına düştüm mü
sende unutulmaz bir yanım kaldı mı

Yerleşik hüznümün ağlayan yüzü
Niye bu kadar geç kaldık sevdaya
Her hücremde ayrı acı zonkluyor
Ne yapsam yolum varmıyor sabaha

Yürüyorum yoğun bir sis içinde

bakma sen öyle aldırmaz görünüşüme
ben bu acıyı bir ömür taşıyacağım
hele bir vursun yalnızlık gecelerime
o vakit gör beni nasıl kanayacağım

yüzümün olağan hali hüzün olacak

bir ömrü yitirdik güz toprağına
kabri gülistan olsun ömrü olmadı

(4 eylül 2003 ordu)

Kimse sana yazdığımı bilmeyecek
Hüzünlerimi içeren bu mektubu
Onlar ki en saf halimin harfleridir
Yalnızca yağmurlu gecelerde oku

Sonra ağlamaya git bir pencereye

hiçbir aşksız geçiyor günler
her gün böyle sıkılgan mutsuzum
yolculuk istiyor canım hüzünlenerek
yaşadığım dünyadan umutsuzum

ne oldu bana

yaşlı yorgun bir sesi var
bunca küçüklüğüne rağmen
bir adım gidemiyor ağlamaktan
olduğu yere yığılıyor bazen

yüregi kaldırmıyor belli ki bu acıyı

kaçacağım buralardan
bir baharda yalınayak
yıllanmış suskunluğumu
adım adım bağırarak

koşarak deliler gibi

tercihi ondan yana
unutmuş olmalı dostluğa sevdalı beni
en güzel koyularda beraber yürümüştük
ve yanyana çok uyumuştuk oysa
anladım kendin olmak yetmiyor haklılığa
demek bazen bulunamıyor cevapları vefanın

Kar yağıyor düşlerimin arasında sokaklara
İzler bırakarak ardımda telaşsız yürüyorum
Ben bu manzarayı bir romanda okumuştum sanki
Bu yolun sonu hüzünlü evet anımsıyorum

Bu yol kedere dökülüyor