Selçuk Tören Şiirleri - Şair Selçuk Tören

bir söğüt dalının altında
hafiften eserken rüzgar
kendi sesimin yankısıyla türkü söylesem
sonra sen gelsen ötelerden
sonra bir yağmur yağsa
dayanamaz bu manzaraya

hele bir bak yüzüme
bakta gör halimi
senden eser bu keder bana
yarim gittiğin günden beri

durgunluğumun sebebi sensizlik

bildiklerim içinde en çok sende sevdiklerim
belkide bu yüzden yanında suskunluklarım
belki senin içinde öyle belkide değil
farketmez aklında olsun söyleyemediklerim

(2002 denizli)

şimdi ben sana gelmeye yola çıksam
her gün bir önceki gittiğim yolun yarısını gitsem
ve bütün sayıların yarısı varsa
mutluluk yoktur

(29 aralık 2002 denizli)

Gitme boşuna bu şehri bırakıp
Senin gözyaşların her yerde akar
Her şeyi dağınık bırakıp kaçsan
Bilirsin yalandır yüreğin yanar

Kurtulamazsın o dert yüreğinde

Hep içimizde sızlayacak o yara
Birbirimize sımsıkı tutunsak ta
Umulmadık anlarda ağlayacağız
Çekinecek gözlerimiz bakışmaya

Ah işte o zaman ölümüm haklıdır

Senin yüzünü unutmak
Benim için zor olacak
O gözlerin yüreğimde
Yıllar yılı yaşayacak

Şimdi gitmek bir macera

(mezar taşıma)

kimse beklemez başında
düşte toprağa görürsün
en sevdiğin annen
o bile gider çürürsün

adamı delirten suskunluğunla hoşcakal
büyüne kapıldım sandım yanılmışım

(kasım 2001 denizli)

sen böyle bir aşkı anlayamazsın
yobaz kalır aklın duyduğuna
çağdaşsın da durumun anlayışı farklı
ne kadar insan varsa o kadar başka sevda

(3 eylül 2003 ordu)