Zaman zaman bir bir tek tek
Pansuman ediyorum öz kalbimin
Hatıra gelen sancılı yaralarını, sızladıkça.
Ne hoyrat kullanmışım ben "ben'i"
Hayret ediyorum şu câhil hodgamlığıma;
Sen bir aydınlık sâhilde yitip gittiğinden beri;
şu denî hayâtın hüzün kıskacında,
serserî hazzın her türlüsü
beni kevgire çevirirken geçti zaman.
Oysa o aydınlık iklimin körpe heyecânı
Her Mecnun adayı emek emek sayıklar Leylâ'yı.
Cânân peşinde koştukça açıklar tek tek reh-i sevdâyı.
Her leylâ aşk'eder nefsinde fikr'ettikçe Sultân-ı Sevdayı.
Şu âşıkeyn bekleyedursun gökyüzü fısıldar baht-ı aşk-ı Süreyyâyı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!