Elimde fenerimle çocukluğumun sokağındayım
Bir o köşeyi bir bu köşeyi aydınlatıyorum.
Küçük yayvan taşı buluyorum yerde,
Yanıbaşında seninle çizdiğimiz sek sek çizgileri
Hep ben yanardımda sen görmezden gelirdin
Bilirdin mızmızlanıp ağlayacağımı
Şimdi bir kere daha oynuyorum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
