Şehitler Ölmez Şiiri - Yorumlar

korkmadan söylesem..beni ne vakit görürdün bir daha annem...?

...ölümlerden neden beslenirsinde yarışırsın a benim popüler şairim...pis kokmakta şiirin...ölüm neden gelirdi...nöbetinde insana...sorsam bilir misin annem?

Bu da Hasan abimden.Yukarıda asılı metne göre yüzbin kere şiir.
Şehide Mektup

Vatan borcu ödenir gelirim derdin
Her zaman bizlere sen umut verdin
Bir olayla milyonların kalbine girdin
Tahtını yükseklere kurdun şehidim

Şahadetin duyuldu şok oldu anan
Tüm sevenlerin burada ailen tamam
Yolun bekleniyor geçmiyor zaman
Sarılmış albayrağa geldin şehidim

Kanat çırpıp uçtun gittin cennete
Emanetin, emanettir bu yüce millete
Ezberlendi ismin yazıldı tüm her yere
Durdukça bu âlem silinmez şehidim

Yankılandı ağıtlar dağda ovada
Ulaştın arşı-alaya erdin murada
Şefaatle müjdeledi Ukbada Hüda
Başın göğe erdi eğilmez şehidim

Seneler geçsede bu feryat dinmez
Kalpsiz o hainler bu acıyı bilmez
Kör olmuş gözleri gerçeği görmez
Tarihe not düştün silinmez şehidim

Cengâver kardeşim geçtin tarihe
Riyakârmış yedi düvel komşular bile
Kim affeder canileri, pişmanlık nafile
Canın bedeli belli değişmez şehidim

Hasan Öz

popüler gündemin şarleri gibi...popüler ölüm kapısına kocaman bir otağ kurmuş...başını dayasa bir türlü...dayamasa...ne türlü..bir beladır...rabbim...

olaylar gündeminizi belirlediği sürece...popüler şiir yazıp okumaya devam ediceksiniz...ve insan neden ölürdü nöbetinde hiç bilmeyeceksiniz...(bilenleri...safdışı edip)...klasik makamlardan ağır koronun acemaşiran faslı...aynı direklerarasında...konserine devam etmektedir...meraklılarına duyrulur...dan başka nedir ki?

Mehmetcik; özür diliyorum senden,
çocuklarından ve arkanda bıraktıklarından. Onlar doğru dürüst ağlayamıyorlar bile. Annen baban yakınların, hiç biri yasını doğru dürüst tutamıyor, şaşkınlar. Biz de milletçe öyle, olan bitenlerden şaşkınız. Bizi uyutmak, alışmamızı boynumuzu bükmemizi isteyenlerden ve kader diye bizi uyuşturmak isteyenlerden, her iki cihanda davacıyız. Eğer uykularımızı rahat rahat uyuyor, güven içinde, kaygısız devam edebiliyorsak hayatımıza, bu; senin kendini vatana millete sorgusuz sualsiz feda edişindendir. Sana müteşekkiriz.
Şerefli isminden bir harfin eksik olması bile beni üzer yaralar. Senden özür diliyorum.

Memeim şehidim.

Sen gittikten sonra bir gün
boynunu eğmedi oğlun
öldüğünün ertesi sen yine doğdun
adını yeniden Memet koydular

giderken dönüp dönüp el salladın
haberini aldığımda ağlayamadım
yandı tutuştu ciğerlerim
yüreğimi ağıtınla oydular

Memedim Memedim boşa ölmedin
hem evini hem vatanı beklerdin
her konuştuğunda ölürsem derdin
öldüğünün ertesi yeniden doğdun
adını yeniden Memet koydular

bu vatan uğruna binlerce şehit
bir sen kalmıştın hadi sen de git
doğurur analar sen gibi yiğit
öldüğünün ertesi yine doğarlar
onun da adını Memet koyarlar

Ben şiir yazamam, böyle bir kabiliyetim yok, ancak bu okuduğum şeyin şiir olup olmadığını anlayabilecek kadar edebiyatı anladığımı sanırım, 'ŞEHİTLER ÖLMEZ' başlıklı yazı kesinlikle şiir değil, basbayağı basit bir propoganda metnidir, 3-5 kafiyeyle şiir olmayacağı gibi, ısıtılıp ısıtılıp önümüze konan bu bayat sözcüklerle çoşup gaza gelmeyecek kadar da piştik acıların içinde. Günün anlamına uygunmuş, 30 yıldır günün anlamı değişmiyorki kör olasının memleketinde, 30 yıldır bir tek gün ateşi sönmediki yüreğimizin, ben kendi adıma söylüyorum sizden farkım ben herkese insan ve herkese ana kuzusu gözüyle bakıyorum diye daha katmerli yaşıyorum bu acıları............

FEDA OLSUN VATANıMA



Allah Vatan Millet Bayrak denilince ağlarız
Gece gündüz Esma Hüsna ananımız var bizim
Yürek yanar şiir yazar ağıt yakar çağlarız
Feda olsun Vatanıma bir canımız var bizim

Allah sevgisinden gelir yurt sevgisi mümine
Canla savunmaya hazır mümin ile mümine

Yıllar yılı cephelerde birbirine kalkanlar
Şimdi nasıl düşman olur neden dinmez al kanlar
Yabancı bize dost olmaz savaşmaya kalkanlar
Ne yazık ki tahriklere kananımız var bizim

Asırlardır bir arada Kürt’ümüzle Türk’ümüz
Birdir İstiklâl Marşı’mız ezanımız türkümüz

Bir eksilsek bin dirilir hududa dikiliriz
Gerekirse yurt sathına serpilir ekiliriz
Gül bahçesidir bu Vatan fidanca dikiliriz
Şehitlere ölü denmez inanımız var bizim

Cennet kapısından doyar gezer yedi kat gökte
Başka bir yaratılışta yaşar yeşilde gökte

Türkiye Cumhuriyeti çürük köhne dam değil
Anarşi ve terör ile devrilecek çam değil
Geçmişi imparatorluk şehit olsak gam değil
Muhammed Mustafa gibi cananımız var bizim

Hangi toprak vatan olur kan ile boyanmadan
Her ete yürek mi denir aşk ile o yanmadan

Biz bu topraklarda doğduk burda yere batarız
Ya şanımızla yaşarız ya içinde yatarız
Şehitlik mertebesine ermeğe can atarız
Allah ve Vatan aşkıyla yananımız var bizim

Müslüman’a şeb-i arus kalplerimizde Kuran
Esfel-üs Safilîn’dedir askere pusu kuran
Cehennemin dibindedir askere pusu kuran

Onur Bilge


Serpilmek: (Tohum olup) Toprağa avuç avuç atılmak…

Esfel-üs safilîn: Cehennemin en alt tabakası, dibi. Azabın, ateşin en şiddetli olduğu yer.

Şeb-i Arus: Düğün gecesi.

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
'Gömelim gel seni târîhe' desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istîâb.
'Bu, taşındır' diyerek Kâ'be'yi diksem başına;
Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;
Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;
Sen bu âvîzenin altında, bürünmüş kanına,
Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,
Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvîzeni lebriz etsem;
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.

(Çanakkale Şehitlerine - M. Akif Ersoy)

Türk'e evlâ/diye/bildikse: şehîd olmayı biz
Sen yürürken biliriz: bir yeni kalleş geliyor
Hepsi bir can: veririz, sanma sakın kaybederiz
Bizler öldükçe hilâl yıldıza kardeş geliyor!

Kul Hafî