Bir tabut başında yiğit bir çocuk;
"Bölünmez bu vatan! " dedi ağladı.
Bu ebediyete varan yolculuk,
"Senindir kahraman! " dedi ağladı
Gökler şahit oldu onun yasına
Melekler ağladı titrek sesine
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta