Şehirler Biliyorum Şiiri - Ahmet Zeytinci

Şehirler biliyorum,
Asla diz çökmeyen,
Karakterini,benliğini yitirmeyen.

Şehirler biliyorum,
Acılarla yoğrulmuş.
Aç,açıkta,yoksul;
Ama düştüğü yerden,
Kalkıp yine doğrulmuş.

Şehirler biliyorum,
Saraybosna gibi,
Caharkale gibi,
Kimisi de Bağdat gibi,
Beyrut,Urumçi gibi...

Şehirler biliyorum,
İçinde şerefli insanlar olan.

Şehirler biliyorum,
Taş'ın üstünde taş kalmadığı,
Gövdenin üstünde baş kalmadığı zaman bile,
İnsanlık şerefi,
Bu zalimleri boğacak diye bağıran.
Düşmanına bile insan gibi davranan.

Şehirler biliyorum,
Suyu yok ekmeği yok,
Ama insana saygıları çok.

Bildiğimiz bütün bu şehirlerin,
Üzerinede güneş doğacak bir gün
Başları olsada,
Bilinmeyen yerlerde sürgün.
Mutluluk;
Onlarında hakkı Allah'ım hergün.