ŞEHİR ŞİİRLERİ

gözyaşların neden mavi senin?
ve her gece neden kırmızı?
yada bu sehir neden bu kadar acıtıyor kapanmayan yaralarımızı?
acaba seni sehırden cok sevmemı mi kaldıramadı?
yoksa kırmızı gecenın büyüsüne mı aldandı?
bir başka sehır olmus burası
salıncakta sallandıgımız yerler bıle bırer enkaz
..

Sen ki dünyadaki en büyük fethi gören yüce şehir,
Sen ki en büyük hükümdarlara sahip çıkan koca İstanbul,
Sen ki yedi tepe üstüne kurulan toprağı altın şehir,
Dünya imparatorluğunun merkezi koca İstanbul...

En belalı kabadayılar senden gelip geçti,
En kanlı kavgalar senin sokaklarında oldu İstanbul,
..

içinde yitik bir umudu taşır bu şehir,
binlercesini taşıdığı gibi taşır
ayrım yapmaz..
bir tarih taşır bu şehir bağrında...
kubbelerinden çağların haykırışları yükselir
haykıramaz ama....

..

Seninle yaşadığım bu şehir,
Birde içimize sığmayan,
Uçsuz bucaksız bir nehir.
Tüm bunları yazsam kağıtlara,
bilmem ki ne değişir.

Seninle yaşadığım bu şehir,
..

Bu şehir ağır bana
Dar bu yollar
Bu ulus, bu kızılay
Bu minibüsler, hepsi de bizim evimize gidiyor sanki
Bu insanlar, hepsi bana seni hatırlatan...

Bir şehir nasıl azap tanrısı olur
..

bu şehir memleketim değil,
geceleri yanıyor sokak lambaları;
orada ki karanlıklar burada yok,
sen yoksun...
bu şehir memleketim değil!

tıkanan mazgalları,
..

Ayrılık neden sana dokunur ki,ben herşeyimi yokuşlarda bıraktım,evet bu şehrin en dik yokuşlarında,birde kayboluşlarım oldu o şehirde,gökyüzünün en mavi tonlarını bıraktım şehrin masum kalabalıklarına...ya sen saklanmalrını,yıkımlarını hediye ettin zavallı şehre...bense bu şehirlerde hep sevdim seni.ençokta neyi biliyormusun gökyüzünde martıların süzülürken şehre bakışlarında ki özgür seni...sen tüten bacaları...en sonunda bu deli sevda aklımı aldı,ben şehir oldum; nasıl olur oldum işte; delilik değilmi; sevdaya bulandınmı herşey olursun bazen şehir bazen ülke ya da goncada açılan bir ikinci çiçek olursun; olurmu olur işte...o şehirmi nerde,işte en özelide bu; şehir yok coğrafyası yok,sen hele bir ses ver neredeysen,şehir kolay sev yeter ki..şehirlerin hepsi bir ben nasıl olsa,nereyi yaşamak istersen o şehre göre bir aşk bende yeter ki sen iklimini belirle...yeter ki sev sen bir kerede olsa sev lütfen.
..

Bu şehirde tek ses yok,
Saat gece yarısını geçti,
Çakalda yok,sarhoşlarda.
Etrafta birkaç ışık,
Bu şehirde rüzgarda yok,
Sallanan yapraklarda.
Saat gece yarısını geçti.
..

Sevmiyorum pazarları,
Şehir ölümü giyiniyor
Yazık ki bu ölüm naftalin de kokmuyor.
Tetiği kim çekti,
Faili kim bu cinayetin?
Orası muammaya dair!
Kulağıma yalnızlığı fısıldıyor sokaklar
..

Bu şehir sonum olacak
yavaş yavaş sürgün ediyor beni
karanlık sokakların biğr ışıgı yok
bu şehir zından olacak
sensizlik ürkütüyor beni

Sattım kalbimi bir eskiciye
..

kör bir kuyuya
döndü bu şehir
vahşetin çığlıklarını
duymayan
loş kuytu köşelerdeki
çarmıhları
manyetolu-manyetosuz
..

Ey tarihi şanlı şehir,
Seni hakkıyla ne nesir anlatır, ne şiir.
Etmeye kalksam şanlı tarihini teşhir,
Buna ne bilek, nede yürek yetişir.

Fatih bile şanlandı senin fethinle,
Ne güzel kumandan, ne güzel şehir beşaretiyle.
..

Dışarda zemheri yaşanıyor
Bu şehir ne kadar uğursuz
İçimde bir cam kesiği
sen kanıyorsun.
Kuşlar da terk etti
ve sen de dönmedin
Bu şehir ne kadar yalnız
..

İşte dönüyorum senin şehrine
Yol aynı yol
Nice kez geçmişliğim var
Ve dağlar aynı dağlar
Vadide bir nehir, yine o nehir

Bir otobüs hızında dönüyorum senin şehrine
..

Ben bu şehrin çocuğuyum
burada dogdu gözlerim
sessizce,
sevgisizce...
Burada açıldım kimsesizligin o siyahına,
küçücük avuçlarım hep kirlendi,üveyligin lanetinden
beni bu şehir büyüttü acılarımla...
..

Doğduğum şehir İstanbul olmalı
Çocukken aynı yerin farklı durumlarını
Ve o durumların bana neler getireceğini bilmeliyim
Her karanlığa düştüğümde çıkacak bir aydınlık
Her aydınlığa düştüğümde saklanacak bir karanlık
Bulabilmeliyim

..

bitti işte bazı kırık duygular
şu an yıldızlar kadar sakinim
dolunay kadar sessiz
hiç bir kuş uçmuyor artık bu şehirde
ben sensiz
şehir sensiz.
nereye gidecek bu böyle bilmiyorum
..

Kimselere diyemedim bu gizli derdimi
bir sabah vakti ardına düşüp
beni düşünmeden uyandıran rüzgarın
şehir şehir aradım yanlızlığımı
döndüğümde elimde kuru bir gül vardı
Şehrin koyu hasreti
ve ben kimselere diyemedim gizli derdimi...
..

Bu artık
sonuncu sen yoksun…
şehir yok,
deniz yok,
martılar yok,
sen yoksun;
gemiler yok,
..

Bu şehir asi anılarının tutsağı
işgal altında her karış toprağı
havası,suyu,her mevsimi seninle;
bir daha gelemesen de
göremesen de yıkıpta yağmaladıklarını
kokun sarmış enkazlarını
varsın işte her nefesinde..
..