NAZIM HİKMET RAN ŞEHİR ŞİİRLERİ

NAZIM HİKMET RAN ŞEHİR ŞİİRLERİ

Nazım Hikmet Ran

Fevkalade memnunum dünyaya geldiğime,
toprağını, aydınlığını, kavgasını ve ekmeğini seviyorum.
Kutrunun ölçüsünü santimine kadar bilmeme rağmen,
ve meçhulüm değilken güneşin yanında oyuncaklığı, dünya inanılmayacak fadar büyüktür benim için.
Dünyayı dolaşmak, görmediğim balıkları, yemişleri, yıldızları görmek isterdim
halbuki ben yanlız yazılarda ve resimlerde yaptım avrupa yolculuğumu mavi pulu asyada damgalanmış birtek mektup bile almadım.
Ben ve bizim mahalle bakkalı ikimizde kuvvetle meçhulüz Amerika'da
Fakat ne zarar; Çin den İspanya'ya,Ümit burnu'ndan Alaska'ya kadar her milli bahride her kilometrede dostum ve düşmanım var.
Dostlar ki; bir kere bile selamlaşmadık, aynı ekmek,aynı hürriyet, aynı hasretiçin ölebiliriz,
ve düşmanlar ki; kanıma susamışlar kanlarına susamışım.
..

Devamını Oku
Nazım Hikmet Ran

kışlamız gömülünce karanlığa
ineceğim sokağa pencereden.
bir saat içinde varırım dağa.
gel dağa çıkalım İzmirli teğmen.

karışıyor bir yezit her şeyime,
dolara satılıp ölmek neyime?
bir çift de sözüm var adnan beyime.
gel dağa çıkalım İzmirli teğmen.

..

Devamını Oku
Nazım Hikmet Ran

Bir kaç yokuş tırmandım bir iki dönemeç döndüm ve yürüdüm
burnumun doğrusuna yürüdüm yürüdüm
bir kapı açıldı girdim
yitirdim kendimi kendi içimde
bilmediğim bir şehir
görmediğim biçimde evleri
kimi karınca yuvası kimi bomboş
kimi baştan aşağı pencere kimi kör duvar
bir sokağa saptım çamurlu dar eğri büğrü
dönüp dolaştırdı getirdi beni eski yere
..

Devamını Oku
Nazım Hikmet Ran

Adedi devir
sıfır.
Şehir
sustu
Kenetlendi nokta nokta şehrinin
asfalt-beton çenesi:
bin dokuz yüz nokta nokta senesi
nokta nokta
ayında...
Cadde boş.
..

Devamını Oku