Şehir Dışı Bir Yolculuk Şiiri - Şahin Çınar

içimde bir şehir var —
sessizliği biraz fazla,
gölgesi kalabalık.

market torbası gibi —
taşıdıkça
yırtılıyor.

sokak lambaları sönmüş
ya da
kimse gelmiyor artık.

kapılar var.
hep aralık.
ama açılmıyor tam.
rüya desem —
eksik.
uyku desen —
fazla uzun.

ceplerim boş değil:
biraz bozukluk,
iki şiir kırıntısı,
ve senin unuttuğun bir toka.
(belki sen değildin o da)

çocukluk,
bazen balkona çıkıyor
konuşmuyor
yalnızca
unutmuş gibi bakıyor.

taş kaldırımlarda
ses yok artık.
rüzgâr bile
başkasının adını fısıldıyor.

camdan kahve kokusu sızıyor.
dün müydü?
önceki sonbahar mı?
bilmiyorum.

iki yüz…
biri benim gibi
öteki biraz senden kalmış.

ne şehir kaldı
ne şehir olmak isteyen ben.
kapı önünde duran
bir çift ayakkabıyım.
içeri girmemiş,
dışarıda kalmayı da
seçmemiş.

bir yaprak konuyor bazen
hiç konuşmadan.
“merhaba” bile demiyor.
sadece oturuyor
susarak.
senin gibi.

biri geçiyor sokaktan
tanımıyorum.
ama gidişi —
çok tanıdık.

ve biz,
yolcuyuz hâlâ.
duraktan biraz sonra inmiş,
yönünü tam bulamamış.

yolun adı yok.
ama yürüyoruz.
çünkü bazen
sadece gitmek
kalmaktan kolay.

Şahin Çınar